كليد اصلي براي استفاده ي صحيح از صدا ، داشتن تكنيكي كامل است
استفاده ي نادرست از صدا
اولين قدم در جهت تكنيك صحيح ، حفظ و نگهداري صداست. مراقبت و نگهداري نادرست از صدا ، صدمات جبران ناپذيري در پي خواهد داشت . به هر حال ، برخلاف يك ماشين كه اجزاي آن قابل تعويض اند، انسان فقط يك جفت چين صوتي دارد ، بنابراين به شيوه ي نادرست آنها را به كار نگيريد وياد بگيريد چگونه از آنها استفاده كنيد .
بايد به اندازه ي كافي در مورد خطر زياد آواز خواندن در هواي سرد شبانه يا فرياد كشيدن از سر شوق و جيغ كشيدن تاكيد كنم. هرگز جيغ نكشيد .
{ چگونه مي توان در يك نقش اپرايي جيغ كشيد بدون اينكه تارهاي صوتي صدمه ببينند؟ }
با نفس گيري و hook و با هدايت كردن جيغ به محلي كه هنگام ادا كردن ning به صدا در مي آيد ، مي توان جيغ كشيد بدون اينكه به تارهاي صوتي صدمه اي وارد شود. نفس گيري و hook در نگهداري صدا بسيار مهم است و از صدمه زدن به تارهاي صوتي جلوگيري مي كند.
هنگامي كه قميش يك كلارينت فرسوده يا خراب مي شود ، مي توانيم آن را دور بيندازيم و يك قميش نو بخريم . اما در مورد تارهاي صوتي چنين نيست! اگر يك نوازنده ي ساز بادي كه ملزم به استفاده از لبهايش براي مدت زماني بسيار طولاني است دست از نواختن بكشد، قابل قبول است زيرا نمي توان بدون محدوديت از عضلات استفاده كرد . همچنين اگر نوازنده اي به علت خستگي زبان و لبهايش از نواختن خودداري مي كند قابل قبول است ، بايد به خواننده اجازه داد كه موسيقي رادر تمرين ( علامت بگذارد ) يعني يك نت زير را با نيروي بيشتري بخواند يا به نرمي يك اكتاو بم تر از نت واقع در پارتيتور بخواند.
هرگز نبايد براي ادامه ي خواندن ، جهت تسكين يك صداي آسيب ديده از هيچ قرص مكيدني يا اسپري اي كه داراي خواص تسكين دهندگي است ، استفاده كرد. با استفاده از اين روش هاي مصنوعي ، شما فقط درد را تسكين مي دهيد. هنگام درد بدن شما سعي دارد چيزي به شما بگويد : { بگذار صدايت استراحت كند } . با ادامه دادن به آواز ، شما آسيب جبران ناپذيري به تارهاي صوتي خود وارد مي كنيد. متخصصان حنجره مي گويند كه دود سيگار تارهاي صوتي را بسيار تحريك مي كند و باعث ايجاد تاولهاي كوچك مي شود . كسي كه به طور جدي كار آواز انجام مي دهد ، نبايد سيگار بكشد . سيگار نه تنها تارهاي صوتي را تحريك مي كند، بلكه تمامي بافت ششها ، گلو و حفره هاي بيني را تحريك مي كند، گنجايش تنفسي را كاهش مي دهد و محدوده هاي زير صدا را خراب مي كند.
متخصصان حنجره معتقدند كه تاثير الكل روي تارهاي صوتي مانند تاثير آن بر يك فرد الكلي است كه در اثر الكل مويرگهايش خونريزي كرده و بدين سبب پوستي سرخ رنگ دارد . از آنجايي كه الكل حالت سست كننده دارد زماني كه تارهاي صوتي بايد به عملكرد خود براي صحبت يا آواز ادامه دهند، اگر از نوشابه هاي الكلي استفاده شود صدمات وارده افزايش مي يابد .
نوشيدني هاي خنك نيز ، زيان بارند. حتي اگر مايع به روي تارهاي صوتي نرود ، باعث سفت شدن نرم كام و قسمتهاي گلويي مي شود ، كه هر دو بسيار مهم هستند
شيوه ي صحيح صحبت كردن
خواننده هاي جوان نبايد در دانشكده زياد صحبت كنند . متخصصان حنجره معتقدند كه صحبت كردن به شيوه ي نادرست بسيار بيشتر از نادرست آواز خواندن به تارهاي صوتي آسيب وارد مي كند . بنابراين هنگامي كه داريد صحبت مي كنيد ، در مورد بدن و حالت سر فكر كنيد . نفس را با قفسه ي سينه به سمت بالا اما نه با شانه هاي بلند شده ، با سينه اي فراخ ونه افتاده ، نگه داريد.
بگوييد ning و به صوتي كه درست در همان نقطه ارتعاش مي كند فكر كنيد . آن سطح ارتفاع صداي طبيعي شماست . بگذاريد مغزتان كار را براي شما انجام دهد . همان طور كه صحبت مي كنيد احساس لبخند داخلي را داشته باشيد و بگذاريد كه فك به آساني در آن مدار به حركت در آيد. نفس را نگه داريد ، احساس كنيد كاملا در تمام جمله اي كه مي گوييد درگير هستيد . نگذاريد اين احساس تا زماني كه صداها از دهانتان خارج مي شود از بين برود. در پايان جمله شكم را آزاد كرده و بگذاريد نفس وارد شش ها شود . شما مجبور نيستيد هوا را به درون بكشيد . فشار هواي خارج از شش ها پس از رها كردن عضلات شكم بيش از درون است و در نتيجه پس از رها كردن عضلات شكمي ، هوا به سادگي وارد شش ها مي شود . با نگه داشتن لبخند داخلي ، خط آوازي را كه هنگام خواندن با آن سرو كار داشتيد ، نگه خواهيد داشت ، و گلوي شما از صحبت كردن خسته نخواهد شد.
خواننده نبايد سعي كند در سرو صداي يك اتاق شلوغ ، در مهمانيها و يا در رستورانها صحبت كند . اين بخشي از مراقبت صحيح از صداست .
تاثير محيط
هواي سرد براي خواننده مي تواند فاجعه آميز باشد . هنگامي كه هوا از تارهاي صوتي عبور مي كند ، آنها را سفت مي كند . خواننده بايد آگاه باشد كه شرايط بيروني صد در صد بر صدا تاثير دارد . هنگامي كه خواننده در كنسرت ـ شايد با يك اركستر ـ درحال اجراست يا بر روي سن نشسته و منتظر اجراست ، بايد مراقب باشد كه سردش نشود .
مشكل ديگري كه يك خواننده ممكن است باآن مواجه شود اين است كه خواننده مجبور باشد از رختكن با درجه حرارت بسيار متفاوت به روي سن برود .خواننده بايد از تمام اين چيزها آگاهي داشته باشد وبراي محافظت از ساز صدا در مقابل آسيبهاي وارده احتياط كند.
تاثير سلامت جسماني برروي صدا
هر خواننده اي بايد براي تقويت حفره ي قفسه ي سينه و قسمتهاي پايين شكم تمرينات فيزيكي اي را انجام دهد . شنا و باله از جمله ورزشهاي بسيار مفيد هستند.
تعادل هورمونها در تمام طول كار براي خواننده بسيار مهم است .
دارو: مصرف دارو بر روي صدا به طور حتم تاثير مي گذارد و به روي بعضي از صداها بيش از بقيه .
تيروئيد: ميزان ترشح غده ي تيروئيد نيز چيزي است كه خواننده بايد از آن آگاهي داشته باشد و نبايد بسيار بالا يا پايين باشد . تعادل تيروئيد به شدت بر روي صدا تاثير مي گذارد . هنگامي كه يك خواننده صدايش مي گيردو نتهاي بالاتر را نمي تواند به آساني قبل بخواند وصدايش خسته شده ، عاقلانه است كه به پزشك مراجعه كند زيرا احتمال اختلال در كار تيروئيد وجود دارد.
عادت ماهيانه: دوره ي عادت ماهيانه مي تواند در صدا تغييراتي ايجاد كند . در اين دوران حاد نبايد خيلي از صداي خود انتظار داشته باشيد . تارهاي صوتي در روزهاي اول عادت ماهيانه و چند روز قبل از آن متورم مي شود . در اروپا اين روزها { روزهاي احتياط } ناميده مي شود واز شخص انتظار اجرا نمي رود . در ايالات متحده به { روزهاي احتياط } اغلب توجهي نمي شود.
حاملگي: اگر همه چيز در طي دوران حاملگي خوب پيش برود ، شخص براي خواندن آزاد است . پس از زايمان ، هنگامي كه بدن ضعيف و خسته است ، نبايد بلافاصله شروع به خواندن كرد.
يائسگي : در زمان يائسگي ، يك زن ممكن است عدم تعادل هورموني را تجربه كند ، كه مي تواند بر روي صدا تاثير بگذارد . بنابراين بسيار عاقلانه است كه توسط پزشك زنان و متخصص حنجره معاينه شود ، البته مطلوبتر آنكه هر دوي آنها با يكديگر كار كنند . به هر حال به خواندن ادامه دهيد چرا كه اين از مفيد ترين كارهايي است كه مي توانيد انجام دهيد .
ـ شروط لازم : گوش موسيقايي و چشم تيزبين
هم هنرجو و هم معلم بايد گوش بسيار دقيق موسيقايي و چشم بسيار تيز بيني داشته باشند و هماهنگيهاي فيزيكي مؤثر در ايجاد صداي صحيح را ببينند و بشنوند. آنچه از نظر تكنيك درست يا نادرست است براساس احساسات جسماني مي باشد. انجام تمرينات در مقابل آيينه باعث مي شود ، هنرجو بفهمد چه احساسي دارد تا بتواند آن دو را هماهنگ كند. هنگامي كه هماهنگي صحيح به صورت يك عادت در مي آيد ، سيستم عصبي غير ارادي قادر به تسلط بر مراحل آوازي خواهد بود و با استفاده از اين احساسات اجراي خوبي صورت خواهد گرفت.
گوش دادن و نگاه كردن
اولين نكته ي مورد توجه در طي درس اين است كه معلم بايد با دقت به آواز خواندن هنرجو گوش دهد . معلم نبايد همگام با آواز خواندن به توضيح بپردازد ، زيرا ممكن است هنرجو از معلم تقليد كند . گوش دادن به خواننده هاي ديگر خوب است ، اما نبايد از صداي آنها تقليد كرد. هنگامي كه هنرجو آواز مي خواند ، معلم هرگز نبايد با او بخواند . زيرا در اين صورت نمي تواند به درستي صداي هنرجو را بشنود . تصحيح تكنيك نادرست و ناهماهنگي عضلاني ، به همراه تاييد تكنيك صحيح و هماهنگي عضلاني صحيح مهمترين موفقيت دوران آموزش مي باشد . هنرجوبراي گوش دادن و نگاه كردن و تصحيح و پيشنهادات مؤثر معلم ، به او شهريه پرداخت مي كند ، در غير اين صورت ، تكنيك بد را بدون معلم نيز مي توان اجرا كرد. بعضي از معلمان پيانيست هاي ماهري هستند. وبااين قابليت ، بيشتر اوقات ذهن آنها بين هنرجو و همراهي كردن آنها تقسيم مي شودـ كه نبايد چنين باشد. همراهي كردن هنرجو با پيانو در طي مدت درس كم اهميت ترين موضوع مورد توجه در تدريس تكنيك آوازي است . معلمي كه پيانو مي نوازد ممكن است هنرجو را از نظر ديناميك و ريتم هدايت كند ، كه اين امر ممكن است هنرجو را به معلم وابسته كند ، واز بين بردن آن مشكل است . اين موضوع بايد به دقت مورد توجه قرار گيرد واز آن اجتناب شود.
پيدا كردن معلم آواز
قبل از اينكه هنرجو بتواند پايه ي خوبي براي ساختن صدايش ايجاد كند بايد معلم آوازي پيدا كند كه از نظر اخلاقي خوب باشد و در تكنيك صدا از دانش فراواني برخوردار باشد .
يك معلم آواز در درجه ي اول بايد خواننده ي خوبي باشد . اين امري ضروري است بسيار اتفاق مي افتد كه مربيان ـ بعضي از مربيان خوب ـ تصميم به آموزش آواز مي گيرند . اين يك اشتباه است . يك معلم خوب بسيار ارزشمند است ، وشما بايد يك متخصص آواز ( يك معلم آواز ) داشته باشيد ، كسي كه احساسات ايجاد صداي خوب را تجربه كرده باشد.
اين تئوري كه { هنرجوي مذكر بايد با معلم مذكر كار كند و هنرجوي مؤنث با معلم مؤنث } هيچ پايه واساسي ندارد . چنين فرضيه اي صرفا براساس تفاوتهاي فيزيكي موجود در مكانيسم صداي هر جنس واقعيت ندارد.
اين موضوع كه حنجره ي مردان معمولا بزرگتر از زنان است ،درست است. اما عضلات و اعصابي كه در خواندن دخالت دارند از نظر ساختاري و ديناميكي يكسان اند . تنها تفاوت ، ممكن است تغيير هورمونها وچگونگي تاثير آنها برروي مكانيسم آوازي باشد . انتخاب معلم ، تنها براساس تفاوتهاي جنسي ، كاملا غير موجه مي باشد.
يك حقيقت بسيار مهم در انتخاب معلم آواز ، اعتماد است . هنرجو بايد كاملا به معلم اعتماد داشته باشد و از تعليمات او پيروي كند، و فراگيري روند كار بايد پيشرفت مداوم اورا تضمين كند . وقتي هنرجو تكنيك و تاثير آن را برروي صدا درك كند ، قادر خواهد بود پيشرفت حتمي خود را در داشتن صدايي آزاد با گرمي، رنگ، و شور و هيجان احساس كند. اين كار معلم است كه صدا را آزاد كند، اما در وسعت بخشيدن به صدا نبايد به زور متوسل شود .
هنرجوي دور انديش بايد به صداي هنرجويان معلمي كه قصد دارد با او كار كند ، گوش كند . بعضي از معلمان صداي هنرجويانشان را تنها بزرگتر مي كنند، درحالي كه اين به مفهوم بهتر نيست . معمولا وقتي صدايي با زور بزرگتر مي شود ، خواننده قابليت خواندن mezzo poco يا pianassimo را از دست مي دهد . اما هنگامي كه از تكنيك صحيح آواز استفاده مي شود، صدا از نظر حجم رشد مي كند و قابليت آهسته خواندن را نيز پيدا مي كند.
مدت زمان تمرين
{ چه مدت بايد به تمرين ادامه دهيم ؟ } پاسخ اين است كه مادامي كه شخص آواز مي خواند يا تعليم مي بيند ، نمي تواند صداي واقعي خود را بشنود. نوار صداي شخص نيز آيينه ي دقيقي از صداي او نيست ، زيرا معمولايا در اتاق تمرين يا در استوديو ضبط مي شود كه فاقد تجهيزات براي ضبط دقيق اند.
خواننده به يك جفت گوش و چشم ديگر نياز دارد كه براي پيشرفت به سمت يك خواننده ي خوب شدن او را كمك كند .
براي هرمعلم آوازي بسيار مهم است كه بداند چه كاري انجام مي دهد، حتي اگر هنوز در كار اجرا باشد
تركيب تكنيكهاي مخالف
بسياري از تكنيكهايي كه معلمان استفاده مي كنند نادرست است و آنها بيهوده سعي در ساختن خط آوازي دارند . همه ي تعليمات خوب داراي اهداف مشابهي اند ، اما شيوه هاي كسب آنها بسيار متفاوت است . تركيب شيوه هاي مختلف ، مثل اين است كه دو معمار با سبك مختلف طراحي و مهندسي ، بر روي يك ساختمان كار كنند . همان طور كه بايد تنها يك معمار داشته باشيم ، بايد با يك معلم آواز كه تنها از يك تكنيك استفاده مي كند ، كار كنيم .
هنرجوي جدي
به همراه فراگيري تكنيك اصولي و خوب ، نياز به تركيب خواندن قطعات آوازي به همراهي ساز پيش مي آيد . و در نهايت خواندن قطعه همان طور كه آهنگسازان و نويسندگان ليبرتو مي خواهند ، انجام مي شود .
از آنجايي كه معمولا ساز همراهي كننده پيانو است ، هنگامي كه هنرجو در تكنيك خود بسيار پيشرفته شود بايد يك آكومپانيست ( همراهي كننده ) پيدا كند . لازم به توضيح است كه همه ي پيانيست ها الزاما آكومپانيست هاي خوبي نيستند . اغلب بهترين سوليست ها ، براي ايجاد ارتباط لازم و واقعي بين خواننده و آكومپانيست فاقد احساس يگانگي لازم مي باشند. ايجاد ارتباط باآكومپانيست كاري پيچيده است كه نمي توان آن را ساده انگاشت . آكومپانيست مي تواند از ارزش خواننده بكاهد يا بر آن بيفزايد . هنرجو بايد بين درسها با آكومپانيست حداقل يك ساعت – و در صورت امكان ، بيشتر ـ تمرين كند. هنرجو بهتر است در زمانهاي پاياني درس
( پس از آنكه صدايش گرم شد ) از حضور آكومپانيست بهره برد ، كه در آن صورت معلم مي تواند بنشيند و خواننده را در هنگام كار با قطعه ي آماده شده ببيند. در چنين فرصت مناسبي ، معلم مي تواند هر چيزي را كه در تكنيك هنرجو دخالت دارد ، و تاثير متقابل آن با متن و موسيقي همراهي كننده را ببيند و بشنود ، و اشكالات آوازي را تصحيح كند . پس از اينكه هنرجو آنقدر پيشرفته شد كه بتواند رسيتال بدهد ، بايد قبل از هر درس ، با تمرين و صداي گرم تمام درسها را با آكومپانيست بخواند ، تازماني كه رسيتال تمام شود .
يك هنرجوي جدي كه رشته ي آواز را انتخاب كرده است ، بايد در هفته دو ياسه جلسه با معلم و يك جلسه با مربي كار كند. مربي جمله بندي و تلفظ صحيح همه ي زبانهايي كه قطعه ي آوازي به آن نوشته شده ، و همچنين اجرا و سبك را آموزش مي دهد .
معلم و مربي آواز بايد كار يكديگر را تقويت كنند . معلم بايد ( استاد ) باشد و در كسب رنگهاي صوتي ، ديناميكها و سبكي كه مربي آواز خواستار آن است كمك كند . يك مربي معمولا خواننده نيست ، بنابراين نبايد با تكنيك خواننده كاري داشته باشد . پس از اينكه خواننده در تكنيك خود به ثبات رسيد ، مي تواند دروس آوازي كمتري داشته باشد و بيشتر بر شنوايي يك مربي آواز خوب تكيه كند . معلم و هنرجو با همراهي مربي مي توانند با اعتماد به سمت اهداف برنامه ريزي شده پيش روند و سرانجام به اهداف نهايي دست يابند.
هنرجو هرگز نبايد در تمرين افراط كند. به علاوه او بايد قطعاتي را انتخاب كند كه مكمل وسعت فعلي صدا و توانايي هايش است .
چيزهاي فراواني وجود دارند كه هنرجو مي تواند در سكوت آنها را فرا گيرد .
مانند: حفظ كردن قطعه ، ترجمه ي متن اگر به زباني ديگر باشد ، پرورش شخصيت يا مجسم كردن حالتي كه بايد با صدا به شنونده منعكس كند ، يا فقط در سكوت روي تكنيك كار كند. فهميدن متن و هماهنگ كردن معناي آن با خود موسيقي زمان مي برد . اين نقطه ي اوج تمامي توانايي موسيقايي است . يك صداي زيبا ، هنگامي كه به خوبي جمله بندي مي شود ، يك تصوير آوازي را رنگ مي كند كه شنونده مي تواند دقيقا آن را تصور كند . هر يك از اين مطالعات كه قسمتي از آواز خواندن هستند، زمان زيادي مي برند . با توجه به نكات بالا ، هنرجو بدون اينكه حتي يك نت را به آواز خوانده باشد مي تواند روزي يك يا دو ساعت تمرين كند.
ايجاد ابزار و امكانات
براي اينكه هنرجو به نحو كارآمدي تمرين آواز كند ، بايد اتاق تمرين و استوديو با ( ابزار كار ) مجهز شود. اتاق تمرين بايد تا آنجايي كه ممكن است عايق بندي شده باشد تا صدا باعث مزاحمت ديگران نشودو ديگران نيز براي خواننده مزاحمت ايجاد نكنند .
براي اتاق داشتن آكوستيك خوب ضروري است. { آكوستيك خوب } به اين معناست كه براي كنترل اصوات نامنظم در سطوح مختلف ـ تحت بهترين شرايط ـ سقف بايد بلند باشد زمين بايد فرش شده باشد و اتاق با وسايل مختلف پر بشود . از امكانات مورد نياز برا ي تمرين ، يك پيانوي كوك شده است تا در طول تمرينات كوك صحيح حفظ شود . همراهي ساز پيانو اولين نياز است . برا ي هنرجوي سطح متوسطي كه سعي در يادگيري دروس جديد دارد ، فراگيري قطعات آوازي از همان ابتدا بدون كمك پيانو غير ممكن است ، مگر اينكه هنرجو از نظر سلفژ بسيار قوي باشد .
استوديو معلم نيز بايد عايق بندي شده و داراي آكوستيك خوبي باشد و در يك مكان نسبتا ساكت واقع شده باشد . بايد از آيينه هاي قدي استفاده شود تا هنرجو بتواند سرتاپاي خود را ببيند و در نتيجه بتواند فرم صحيح بدن را حفظ نمايد.
آيينه ي دستي نيز يكي از وسايلي است كه بايد در استوديو موجود باشد تا هنرجو بتواند نماي كاملي از تمام صورت ، زبان ، دندانها ، نرم كام و سخت كام خود را ببيند. هنرجو مي تواند جاي صحيح اصوات را تثبيت كند . هنگامي كه اين نكته تثبيت شد ، احساس تكنيك صحيح آوازي باعث ايجاد صدايي زيبا ، گرم و كنترل شده مي شود . اين ايده ي خوب است كه هنرجويان هنگام تمرين آيينه هاي دستي دراختيار داشته باشند. در اين صورت احساس تكنيك آوازي صحيح درتمام مدت تمرين ، همان طور كه در طول درس لازم است ، باقي مي ماند.
وسيله ي مورد نياز ديگر ، كه بعضي ها آن را اختياري مي دانند يك ضبط صوت است كه برا ي هنرجو و مربي مي تواند بسيار مفيد باشد . هنرجويان بايد آگاه باشند كه نسبت به صدايي كه از ضبط صوت بيرون مي آيد خيلي انتقاد نكنند زيرا آن نمي تواند همانند يك ضبط حرفه اي كه در استوديوهاي آكوستيك شده است ، آيينه ي واقعي صدا باشد . در صورت تمايل مي توان هر درس را ضبط كرد وبراي مرور نگه داشت . وسايل صوتي ـ خصوصا ضبط صوتهاي كوچك قابل حمل ـ به هنرجو كمك مي كند كه تمام مراحل درس را به خوبي به خاطر بياورد . در استوديو يك ضبط صوت نيز براي معلم بسيار مفيد است تا بتواند رسيتال هاي استوديويي و قطعات موجود را براي تمرينات بعدي ضبط كند . زيرا بسياري از هنرجويان ضبط صوتهاي بزرگي دارند و ترجيح مي دهند در صورت امكان درسهايشان را با وسيله ي مجهز تري كه دراستوديو هست ضبط كنند.
الكتروآكوستيك (راههاي موئثر حفظ و نگهداري صدا)
