آرشيو اخبار

  امسال از نکات مهم "جشنواره بتهوون" یکی حضور برخی از ارکسترهای معروف جهان است، مانند ارکستر فیلارمونیک نیویورک به رهبری لورین مازل و ارکستر سمفونیک لندن به رهبری دانیل هاردینگ. کورت مازور رهبر ارکستر برجسته آلمانی به همراهی ارکستر ملی فرانسه تمام سمفونی‌های نه گانه بتهوون را به اجرا می‌گذارد.




نکته دیگر در جشنواره امسال، انتخاب عنوانی بی‌سابقه برای جشنواره است، که این بار با شعار "موسیقی قدرت" برگزار می‌شود و محور برنامه‌های آن اهمیت سیاسی موسیقی است و نقش این هنر در قدرت سیاسی.

در این راستا آثاری مانند "سمفونی آلمانی" اثر هانس آیسلر به اجرا در می‌آید. این اثر در سال ۱۹۵۹ نخست در برلین شرقی اجرا شد. آیسلر مهم‌ترین آهنگساز جمهوری دموکراتیک آلمان (شرقی) بود که برخی او را "کارل مارکس موسیقی کلاسیک" لقب داده‌اند. آیسلر سرود ملی آلمان شرقی را نیز تصنیف کرده است.

  پیشگفتار


"در مباحث بعدی سعی خواهد شد تا مقاله و بحث فوق به نحوی مطلوب و توسط برخی از صاحبنظران و اندیشمندان حوزه علوم سیاسی و آشنا به مقوله موسیقی مورد نقد قرار گیرد.هر چند که امروزه نقش مستقیم موسیقی و حواشی آن در معادلات سیاسی و اجتماعی بر کسی پوشیده نیست اما نباید بی محابا و بدون ملاحظه شرایط اجتماعی و سیاسی زمان بتهون ، شرایط آن زمان را با معادلات پیچیده دنیای امروز به خصوص در خاور میانه مقایسه نمود. مطمئنا گسترش موسیقی و حمایت از آفرینش آثار فاخر از حوزه های موسیقی سنتی گرفته تا پاپ و راک اما با ذائقه ایرانی بهترین فرصت برای همدلی فارسی زبانان کشورهای همسایه و یا دورتر از کشورمان را فراهم خواهد نمود. فارسی زبانان کشورهای عراق، ترکیه، قطر، کویت،پاکستان، افغانستان، تاجیکستان،آذربایجان و نیز ازبکستان و هند که زبان فارسی را همچون میراث خانوادگی و فرهنگی خود در شرایط گوناگون سیاسی و اجتمائی خود حفظ کرده اند قطعا آثار موسیقائی منتشر شده در ایران و هرجای دیگر دنیا را خریدار بوده و به نظر اینجانب لازم است که در خصوص استراتژی آموزش موسیقی ، تولید آثار و نحوه حمایت از موسیقی دانان و نوازندگان تجدیدنظر کلی به عمل آید و بدین منظور لازم است تا در خصوص مباحث تئوریک، عملی و نیز و لزوم پیدایش و گسترش راهکارهای مناسب برای تغذیه فرهنگی همسایگان ایران اسلامی که امروز متاثر از استقامت و بالندگی ما هستند، جدیت مضاعفی به عمل آید.

مقاله حاضر از یکی از سایت های فارسی زبان گرفته شده است و به خوبی در آن مشاهده می شود که نگارنده سعی در القای نظرات
شخصی خود حول ان نقطه تاریخی دارد. در بحث آینده بیشتر در این خصوص صحبت خواهیم کرد."

علی معافی

لینک های مفید ویژه علاقمندان به تحصیل در موسسه و کنسرواتوار



برگزاری جشنواره بتهوون با شعار "موسیقی قدرت"
در زمانه‌ای که بخش اعظم قاره اروپا هنوز در استبداد و تاریک‌اندیشی فرو رفته بود، بتهوون از اهداف جنبش روشنگری هواداری می‌کرد
شهر بن در کرانه رود راین در غرب آلمان سپتامبر هر سال جشنی برپا می‌کند به یاد و افتخار لودویک وان بتهوون (۱۷۷۰ – ۱۸۲۷) نامدارترین فرزند شهر.

امسال از نکات مهم "جشنواره بتهوون" یکی حضور برخی از ارکسترهای معروف جهان است، مانند ارکستر فیلارمونیک نیویورک به رهبری لورین مازل و ارکستر سمفونیک لندن به رهبری دانیل هاردینگ. کورت مازور رهبر ارکستر برجسته آلمانی به همراهی ارکستر ملی فرانسه تمام سمفونی‌های نه گانه بتهوون را به اجرا می‌گذارد.




نکته دیگر در جشنواره امسال، انتخاب عنوانی بی‌سابقه برای جشنواره است، که این بار با شعار "موسیقی قدرت" برگزار می‌شود و محور برنامه‌های آن اهمیت سیاسی موسیقی است و نقش این هنر در قدرت سیاسی.

در این راستا آثاری مانند "سمفونی آلمانی" اثر هانس آیسلر به اجرا در می‌آید. این اثر در سال ۱۹۵۹ نخست در برلین شرقی اجرا شد. آیسلر مهم‌ترین آهنگساز جمهوری دموکراتیک آلمان (شرقی) بود که برخی او را "کارل مارکس موسیقی کلاسیک" لقب داده‌اند. آیسلر سرود ملی آلمان شرقی را نیز تصنیف کرده است.

سیاست و بتهوون

در زمانه‌ای که بخش اعظم قاره اروپا هنوز در استبداد و تاریک‌اندیشی فرو رفته بود، بتهوون از اهداف جنبش روشنگری هواداری می‌کرد. او شیفته انقلاب کبیر فرانسه و منشور حقوق بشر برآمده از آن بود.

بتهوون که زمانی از روی ساده‌دلی، ناپلئون بوناپارت را مدافع آرمان‌های انسانی انقلاب دانسته بود، سمفونی سوم خود (اپوس ۵۵، معروف به اروئیکا) را به او تقدیم کرد. اما ناپلئون در سال ۱۸۰۴ تاج سلطنت بر سر گذاشت و نشان داد که برای آرمان‌های انقلاب پشیزی ارزش قائل نیست.


موسیقی قدرت
نکته دیگر در جشنواره امسال، انتخاب عنوانی بی‌سابقه برای جشنواره است، که این بار با شعار "موسیقی قدرت" برگزار می‌شود و محور برنامه‌های آن اهمیت سیاسی موسیقی است و نقش این هنر در قدرت سیاسی.



معروف است که بتهوون با دریافت خبر تاجگذاری ناپلئون، فریاد خشم برداشت که "این مرد آدمی حقیر و فرومایه بیش نیست". او برگ تقدیم‌نامه سمفونی را دور انداخت و بر روی نسخه تازه نوشت: "تقدیم به خاطره یک مرد بزرگ".

بتهوون که از آن پس ناپلئون را "گورکن انقلاب" می‌دانست، اقدامات و فتوحات او را در اروپا با نگرانی دنبال می‌کرد‌‌. سرانجام ستاره بخت "امپراتور" افول کرد و او در سال ۱۸۱۳ شکست سختی خورد. بتهوون شکست امپراتور فرانسه را در قطعه‌ای به نام "پیروزی ولینگتون" جشن گرفت.

طرفه آنکه در جشنواره امسال اثری نیز در ستایش ناپلئون اجرا می‌شود. آرنولد شوئنبرگ آهنگساز نوگرای اتریشی ۱۲۰ سال پس از بتهوون، در اثری بر پایه شعری از لرد بایرون از ناپلئون به عنوان خدمتگزار انقلاب کبیر ستایش می‌کند. این اثر طعنه‌ای به آدولف هیتلر بود که در اروپا شالوده قدرت جهنمی خود را پی‌ریزی می‌کرد.

اپرایی در ستایش آزادی

بتهوون از حاکمیت‌ها و دربارهای فرسوده‌ دوران خود بیزار بود و از نشان دادن نفرت خود باکی نداشت. او هنر خود را نه برای حکام و درباریان بلکه برای همه شهروندان می‌خواست.

تنها اپرای کامل بتهوون به نام فیدلیو که ورسیون نهایی آن در سال ۱۸۱۴ به اجرا در آمد، یکسره در ستایش پیکار در راه آزادی است. اثر دیگر او به نام "اوورتور اگمونت" که در سال ۱۸۱۰ بر پایه نمایشنامه‌ای از گوته شاعر انسان‌دوست آلمانی تصنیف شده نیز پیکار در راه آزادی و برابری را می‌ستاید.

سمفونی نهم بتهوون به ویژه با موومان چهارم و آوازی (کورال) احتمالا مهمترین اثر موسیقی مغرب زمین است. این سمفونی مدیحه‌ای در ستایش از آرمان‌های جنبش روشنگری است. سرود معروف "در ستایش شادی" بر پایه شعر فریدریش شیلر چکامه کاملی در بزرگداشت آزادی و سروری آدمی است.


در ستایش آزادی
تنها اپرای کامل بتهوون به نام فیدلیو که ورسیون نهایی آن در سال ۱۸۱۴ به اجرا در آمد، یکسره در ستایش پیکار در راه آزادی است. اثر دیگر او به نام "اوورتور اگمونت" که در سال ۱۸۱۰ بر پایه نمایشنامه‌ای از گوته شاعر انسان‌دوست آلمانی تصنیف شده نیز پیکار در راه آزادی و برابری را می‌ستاید



اما با وجود پیام روشن سمفونی نهم، این اثر از زمان خلق آن در سال ۱۸۲۴ تا امروز سرگذشتی پرفراز و نشیب داشته است. نه تنها انسان‌های آزاده و روشن‌بین بلکه دیکتاتورها و دژخیمان نیز به این سمفونی علاقه نشان داده‌اند! بارها دشمنان آزادی و برابری از آن برای اهداف خود (سوء) استفاده کرده‌اند. هنوز هم کم نیستند قلدرهایی که به نام آزادی ستم می‌کنند و خون می‌ریزند.

یوزف گوبلز وزیر تبلیغات دولت نازی هر سال در مراسم جشن تولد هیتلر سمفونی نهم را به اجرا می‌گذاشت. ناسیونال سوسیالیست‌های پیرو هیتلر با برداشتی سخیف از این سمفونی، آن را جلوه‌ای از "برتری نژاد ژرمن" می‌دانستند.

نواهایی از سمفونی نهم به سرود ملی آلمان شرقی راه یافته و معروف است که مائو تسه دونگ، رهبر فقید چین، با وجود دشمنی با موسیقی غربی، این اثر را برای بالا بردن توش و توان طبقه کارگر مفید می‌دانست.

اما این دست‌اندازی‌ها نتوانست به اثر عظیم بتهوون کمترین آسیبی برساند. نوای جاودانه این اثر امروز بیش از هر زمان دیگری گیرا و دلنشین است.

بنیاد بین المللی یونسکو سمفونی نهم را "میراث بشری" دانسته است. اتحادیه اروپا در سال ۱۹۸۵ بخش کورال سمفونی را با آواز معروف "یک روز همه انسان‌ها با هم برادر می‌شوند" را سرود خود ساخت، با این توضیح که: پیام این سمفونی، یعنی آرزوی دنیایی بهتر و شایسته‌تر هدفی دور، اما آرمانی همواره زنده است.


برگرفته از سایت بی بی سی




برای دریافت فایل پی دی اف مقاله پیوند موسیقی و نانوتکنولوژی اینجا را کلیک کنید