آرشيو اخبار

  «لودویگ وان بتهوون»، موسیقدان مشهور آلمان، ۲۳۷ سال پیش، در تاریخ ۱۶دسامبر سال ۱۷۷۰ دیده به جهان گشود.

  بتهوون ۱۶ دسامبر ۱۷۷۰ در شهر بن آلمان متولد شد. پدرش «یوهان وان بتهوون»، اهل هلند (فلاندر آن زمان) بود و مادرش ماگدالنا كوِریچ وان بتهوون، اسلاو بود.
«بتهوون»، یكی از موسیقیدانان برجسته آلمانی بود كه بیشتر زندگی خود را در وین سپری كرد. وی یكی از بزرگ‌ترین و تأثیر گذارترین شخصیت‌های موسیقی در دوران كلاسیك و آغاز دوره رومانتیك بود، كه از جمله آثار شناخته شده وی می‌توان از «سنفونی نهم»، «سنفونی پنجم»، «سنفونی سوم»، «سونات پیانو پاتتیك»، «مهتاب و هامركلاویر»، «اپرای فیدلیو» و «میسا سولمنیس» نام برد.
اولین معلم موسیقی بتهوون پدرش بود. پدرش یوهان یكی از موسیقیدانان دربار بن بود. او مردی الكلی بود كه سعی می‌كرد بتهوون را به‌زور كتك، به عنوان كودكی اعجوبه همانند موتزارت به نمایش بگذارد. هر چند استعداد بتهوون بزودی بر همه آشكار شد. بعد از آن بتهوون تحت آموزش كریستین گوت‌لوب نیفه قرار گرفت. همچنین بتهوون تحت حمایت مالی شاهزاده الكتور (همان درباری كه پدرش در آن كار می‌كرد) قرار گرفت.
بتهوون در سن ۱۷ سالگی مادر خود را از دست داد و با درآمد اندكی كه از دربار می‌گرفت مسئولیت دو برادر كوچك‌ترش را بر عهده داشت.
این آهنگساز آلمانی در سال ۱۷۹۲به وین نقل مكان كرد و تحت آموزش «ژوزف هایدن» قرار گرفت. ولی هایدن پیر در آن زمان در اوج شهرت بود و به قدری گرفتار، كه زمان بسیار كمی را می‌توانست صرف بتهوون بكند. به همین دلیل بتهوون را به دوستش «یوهان آلبرشت‌برگر» معرفی كرد.
از سال ۱۸۰۲ بتهوون به صورت جدی و با علاقه شدید نوازندگی پیانو و آهنگسازی را شروع كرد و به سرعت به عنوان نوازنده چیره‌دست پیانو و نیز كم‌كم به عنوان آهنگسازی توانا، سرشناس شد.
بتهوون بالاخره شیوه زندگی خود را انتخاب كرد و تا پایان عمر به همین شیوه ادامه داد: به جای كار برای كلیسا یا دربار (كاری كه اكثر موسیقیدانان پیش از او می‌كردند) به كار آزاد پرداخت و خرج زندگی خود را از طریق برگزاری اجراهای عمومی و فروش آثارش و نیز دستمزدی كه عده‌ای از اشراف كه به توانایی او پی برده بودند و به او می‌دادند، تأمین می‌كرد.
بتهوون از لحاظ اخلاقی چندان خوش رفتار نبود آنچنانكه بیشتر اوقات با خویشاوندان و بقیه مردم با نزاع و به تلخی برخورد می‌كرد. شخصیت بسیار مرموزی داشت و برای اطرافیانش به مانند یك راز باقی ماند. لباس‌هایش كثیف و به هم ریخته بود. در آپارتمان‌های بسیار به هم ریخته زندگی می‌كرد. بسیار تغییر مكان می‌داد. طی ۳۵ سال زندگی در وین حدود چهل بار مكان زندگی‌اش را تغییر داد. در معامله با ناشرانش همیشه بی‌دقت بود و اكثر اوقات مشكل مالی داشت.
بتهوون پس از مرگ برادرش گاسپار بر سر حضانت برادر زاده‌اش كارل با بیوه گاسپار مدت ۵ سال نزاع قانونی تلخی داشت. سرانجام بتهوون در این نزاع پیروز شد. ولی این پیروزی برای كارل فاجعه بود؛ زندگی با یك كر، مرد بی زن و غیر عادی در بهترین شكلش هم وحشتناك بود. سرانجام كارل اقدام به خودكشی كرد (البته خودكشی كارل منجر به مرگ نشد) و بتهوون كه سلامتی‌اش حالا كمتر شده بود زیر بار آن خرد شد.
بتهوون در كل از سلامت كمی برخوردار بود، او از همان ۲۰ سالگی از دردهای شدید شكم ابراز نگرانی می‌كرد.
در سال ۱۸۲۶ بیماری او به شدت وخیم شد، تا اینكه یك سال بعد در ۲۶ مارس سال ۱۸۲۷ در سن ۵۶ سالگی از دنیا رفت. در آن زمان تصور می‌شد مرگش به دلیل مرض كبد بوده‌ است، اما تحقیقات اخیر بر اساس دسته‌ای از موهای بتهوون كه پس از مرگش باقی مانده، نشان می‌دهد كه مسمومیت سرب باعث بیماری و مرگ نابهنگام وی بوده (مقدار سرب خون بتهوون ۱۰۰ برابر بیشتر از مقدار سرب در خون یك فرد سالم بود).