آرشيو اخبار

  گروه کوکس
اولين آلبوم گروه کوکس (The Kooks) بعد از هفت هفته به مقام سوم جدول پرفروشترين آلبوم های بريتانيا دست يافت. اين گروه چهار نفره از شهر برايتون بريتانيا در اواخر سال گذشته با تک آهنگ Eddie's Gun وارد صحنه موسيقی بريتانيا شد و با تک آهنگ های You Dont Love Me و Sofa Song روز به روز به تعداد هواداران خود افزوده است.
آلبوم Inside In/Inside Out در سبک ايندی پاپ - راک تهيه شده است. اکثر آهنگ های آن کوتاه و خلاصه هستند. ترانه های آلبوم مسائل روزمره که همه با آن آشنايی دارند را در بر می گيرد مانند حوادثی که در اتوبوس اتفاق می افتد، روابط بين عاشق و معشوق و يا نا اميدی و زندگی يکنواخت. موسيقی گروه از اصالت مشخصی بر خوردار نيست و در بين آهنگ ها تاثير گروه های ديگر سبک ايندی راک مانند استروکز، ليبرتاينز و سوپرگراس آشکار است.

اما نقطه قوت آلبوم در ملودی های جذاب آن است که تمايل بيشتری به سوی موسيقی پاپ دارند. احساس کل آلبوم نيز با نشاط تر از آلبوم های موجود اين سبک در بازار است که شايد دليل ديگری برای موفقيت سريع آلبوم در آغاز فصل بهار باشد که زمان پر جنب و جوشی برای کمپانی های موسيقی است.


موسيقی گروه کوکس
Sofa Song
Eddies gun
I want you back
Ooh la

تهيه آلبوم به عهده تونی هافر( Tony Hoffer) تهيه کننده پر سابقه آمريکايی بود که تا به حال با گروه ار(Air) و بک (Beck) کار کرده است. تمام آلبوم بر خلاف روند امروزی بر روی نوار( که امروزه آنقدر در بريتانيا کمياب است که ناچار بايد آن را از کشورهای ديگر تهيه کرد) و نه به صورت ديجيتال ضبط شده که به صدای گرم کل آلبوم کمک کرده است.

لوک پريتچارد (Luke Pritchard) خواننده و ترانه سرای بيست ساله، گروه کوکس را در سال 2003 هنگام تحصيل در اينستيتيوی موسيقی مدرن برايتون همراه با دوستانش (Max Rafferty ،Hugh Harris، Paul Garred) بنيان گذاشت. ديری نپاييد که با کمپانی موسيقی ورجين قرار داد بستند و به همراه چند گروه موسيقی راک ديگر کنسرت های مختلفی در بريتانيا اجرا کردند.




لوک پريتچارد از محله فارست هيل(Forest Hill) در جنوب لندن است. پدرش نوازنده گيتار و سازدهنی بود و با گروه خود به عنوان گروه دوم در کنسرت های رولينگ استونز و جان لی هوکر برنامه اجرا کرده بود. پريتچارد سه ساله بود که پدرش درگذشت و از او چيزی که برای پريتچارد باقی ماند مجموعه صفحه های وی بود که به بيش از ده هزار نسخه می رسيد. پريتچارد در اين باره می گويد: "خيلی ناراحت کننده بود چون وقتی پدرم در گذشت به خاطر مشقت مالی، مادرم اجبارا قسمتی از اين مجموعه را فروخت. ولی بخش زيادی از آن به من رسيد و برای من گوش کردن به آنها مانند مطالعه در يک کتابخانه بزرگ بود. من خيلی از آنها آموختم."

  در جواب اين سوال که آيا پريتچارد به ياد پدرش به دنبال کسب و حرفه موسيقی رفته ،او می گويد: "بله، فکر می کنم همينطور است. من کودکی بيش نبودم که او را از دست دادم و فکر می کنم که او تاثيری قابل ملاحظه ای روی من گذاشت حتی اگر فقط ارثی بود، چون من مانند او علاقه زيادی به موسيقی بلوز دارم. فراموش نمی کنم که دو ساله بودم که پدرم از من هنگام خواندن ترانه "زيردريايی زرد" گروه بيتل ها فيلم گرفت. من هنوز آن فيلم را دارم."



اما در باره شهرت سريع و اينکه موفقيت غير قابل پيش بينی و فوق العاده جيمز بلانت ( يکی از معدود خواننده های مشهور بريتانيايی که آثارش فروش فوق العاده ای در آمريکا داشته است) بدون شک راه را برای خواننده – ترانه سرايان امثال او هموار تر کرده است، پريتچارد می گويد:" وقتی موسيقی بلانت را همه جا در کوچه و بازار می شنوم، از آن وحشت می کنم. من ترجيح می دادم که شهرت يا موفقيت ما تدريجی بود، زيرا اينطور شهرت اعتبار زيادی ندارد. شما را بعد از خرج کردن دو ميليون پوند تبليغات در حلقوم مردم فرو می کنند تا مردم در هر مغازه و دکه ای سی دی شما را بخرند."

البته از پنج سال گذشته تا به حال در بريتانيا خط بين موسيقی پاپ عامه پسند و ايندی راک کم رنگ تر شده است. در آن زمان موفقيت گروه هايی مانند آرکتيک مانکيز و کايزر چيفس در مدتی بسيار کوتاه امری بودغير قابل تصور. از اين رو موفقيت سريع گروه کوکس را می توان بيشتر در عامه پسند تر شدن سبک ايندی راک و يا نزديک تر شدن ايندی راک به پاپ جست و جو کرد.




به گفته پريتچارد آلبوم بعدی کوکس تقريبا آماده است. او می گويد:"آهنگ های Eddie's Gun وSofa Song را من سال ها پيش نوشتم. آهنگ های جديد ما بيشتر به سبک Roots ( سبکی که بيشتر روی ريشه های راک اند رول تکيه دارد) نزديک است. ما اخيرا خيلی به آهنگ های گروه Free و رولينگ استونز گوش داديم. از اين به بعد نيز بقيه اعضای گروه سهم بيشتری در نوشتن ترانه ها و موسيقی خواهند داشت. "

Inside In/Inside Out اولين آلبوم گروه کوکس از خلاقيت آنچنانی که بتواند به طور مشخص اين گروه را از گروه های ديگر سبک ايندی راک متمايز کند برخوردار نيست ولی در آن پتانسيل گروه کوکس جلوه می کند. شايد همانطور که پريتچارد مايل است رشد گروه کوکس تدريجی است و بايد در انتظار کار برجسته آن بود.