آرشيو اخبار

  در نشست «بررسي موسيقي زيرزميني»، ضمن بررسي علل پيدايش موسيقي زيرزميني در جهان، و تفاوت‌هاي آن با موسيقي زيرزميني در ايران، گروه‌هاي فعال در اين عرصه تأكيد كردند كه نمي‌خواهند زيرزميني باشند.

  كنسرواتوار تهران - به گزارش خبرگزاري فارس، نخستين نشست بررسي موسيقي زيرزميني با حضور استادان، صاحب‌نظران و برخي از اعضاي فعال گروه‌هاي موسيقي عصر چهارشنبه 30 خرداد در خبرگزاري مهر برگزار شد.
در اين نشست، مصطفي كمال‌پورتراب، استاد دانشگاه، داودگنجه‌اي، نوازنده و عضو هيأت مديره خانه موسيقي، شاهين فرهت، آهنگساز، محمد سرير، رييس هيأت مديره خانه موسيقي، ساسان فاطمي، پژوهشگر موسيقي، علي مرادخاني، رييس سابق مركز موسيقي و رييس فعلي موزه موسيقي، حميدرضا نوربخش، خواننده و مديرعامل خانه موسيقي، سيدعباس سجادي، رييس واحد موسيقي سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران، احمدعلي راغب، پيمان سلطاني، رهبر اكستر ملل، فاضل جمشيدي، خواننده، امير بكان، عضو خانه موسيقي، محسن نامجو و تعدادي از جوانان علاقه‌مند به اجراي اين نوع موسيقي حضور داشتند.
در ابتداي اين نشست اديب وحداني، استاد دانشگاه و آهنگساز، گفت: فرهنگ خاص اهالي موسيقي زيرزميني جهان به گونه‌اي است كه اصولا" از ديده شدن پرهيز مي‌كنند. براي آنها يك توهين تلقي مي‌شود كه كليپ‌شان از شبكه‌هاي مشهور موسيقي دنيا پخش شود. به همين خاطر كليپي مي‌سازند كه اصولا قابل پخش نباشد.
وي ادامه داد: اين موضوع در ايران كاملا" متفاوت و حتي برعكس است. به اين مفهوم كه وقتي موسيقي زيرزميني مي‌شود كه امكان ارايه در شكل عادي و عمومي را ندارد. علاوه بر اين، گروه‌هاي موسيقي زيرزميني دوست دارند كه ديده شوند و آثارشان روي صحنه به اجرا دربيايد. اين گروه‌ها مي‌خواهند كه به صورت گسترده‌اي حاضر باشند و همانند ديگر گروه‌هاي موسيقي مورد توجه و استقبال قرار بگيرند.
وحداني با بيان اينكه موسيقي زير زميني نياز به ساماندهي دارد، اظهار داشت: بايد به كيفيت اين نوع موسيقي توجه كافي صورت بگيرد تا بتواند با رشد كيفي مواجه شود. اصولا" در خصوص آثار اين گونه موسيقايي معيار تشخيص آثار قابل قبول و نامناسب وجود ندارد.
وي ادامه داد: يكي از مشكلاتي كه در حال حاضر وجود دارد اينكه گروه هاي زير زميني به دنبال اين هستند كه آثار خود را روي صحنه و در قالب كنسرت ارايه كنند، اما نوع برخورد مخاطب اين اجازه را به آنها نمي‌دهد.
سپس محمد سرير، استاد دانشگاه، به عنوان دومين سخنران نشست بررسي موسيقي زير زميني با اشاره به تفاوت قايل شدن ميان توليد اصوات و ساخت موسيقي گفت: اين نوع از موسيقي مي‌تواند از نظر كيفيت بسيار ضعيف يا حتي خيلي هنري باشد، اما بايد به اين موضوع توجه شود كه توليد هر صدايي با استفاده از سازهاي موسيقي يك نواي موسيقايي نيست. من در اينجا حتي به مسئله تركيب اشاره نمي‌كنم؛ در وهله نخست مسئله توليد صداي خوب مطرح است.
وي ادامه داد: موسيقي بايد درصدي از تفكر هنري و معماري را در خود داشته باشد و اين مسئله بايد در توليد و تركيب به خوبي رعايت شود تا نتيجه قابل قبولي در برداشته باشد. به نظر من موسيقي زيرزميني در كشور ما به موسيقي‌اي گفته مي‌شود كه مجوز پخش ندارد. مسئله اين است كه اگر موسيقي تنشي در جامعه ايجاد نمي‌كند و با اعتقادات شرقي يا سنت‌هايي كه داريم در تضاد قرار نمي‌گيرد، قابل پخش است.
اين موسيقيدان و استاد دانشگاه با بيان اينكه موسيقي و ترانه در جامعه با مفاهيمي خاص همراه است، توضيح داد: در فرهنگ ما يك سري از افعال يا كلمات يا موسيقي‌هايي وجود دارد كه بيان آنها گاهي تنش‌هايي را در جامعه به جهت اجتماعي و فرهنگي ايجاد مي‌كند. شكل اجراي موسيقي نيز از اهميت خاصي برخوردار است.
ماني جعفرزاده، استاد دانشگاه و آهنگساز، نيز در اين نشست گفت: مسئله اصلي نوع برخورد با تفكر موسيقايي يا شنيداري نهفته در آثار زيرزميني است. اين نوع موسيقي وقتي بروز مي‌كند كه يك آهنگ يا ترانه به خاطر اعمال سليقه‌اي خاص يا ساير موانع جانبي امكان بروز و ارايه در قالب شيوه‌اي رسمي و قانونمند را نداشته باشد و نتواند به صورت منظم و بر اساس قاعده عمومي ظهور پيدا كند. موسيقي زيرزميني به خاطر موانعي كه بر سر راهش وجود دارد، به نوعي در جستجوي دهن كجي است.
وي با بيان اينكه موسيقي زير زميني از يك امتياز ويژه برخوردار است، توضيح داد: مهم‌ترين فايده اين نوع موسيقي برقراري ارتباط بدون هيچ واسطه و حجابي است. به اين خاطر كه اين سبك از موسيقي در زير لايه هاي اجتماع جاي مي گيرد. به بيان استوارت هيوز همه آنچه در زير لايه‌هاي جامعه مي‌بينيم از سطوح عالي‌تر به پايين ترشح كرده است.
جعفرزاده ادامه داد: مزيت مهم موسيقي زيرزميني در اين است كه نشان مي دهد در زير لايه‌هاي اجتماع چه مي‌گذرد. اين موضوع هم نشان‌دهنده شرايط هنري جامعه و هم مسايل مربوط به حاكميت است. اصولا" اين نوع موسيقي چون خود را محدود به پيروي از تفكر يا شيوه‌اي خاص نمي‌بينيد، حرفش را به آساني بيان مي‌كند. همين موضوع باعث مي‌شود كه من از شنيدن چنين آثاري لذت ببرم.
در ادامه محسن نامجو، با اشاره به وضعيت انتشار آثارش گفت: تنها كسي كه نقشي در انتشار نيافتن آثارم نداشته، وزارت ارشاد است و تنها كسي كه نقش داشته، تهيه‌كننده من بود، زيرا من تازه فهميدم كه او اصلاً از سال گذشته تاكنون پرونده‌اي براي گرفتن مجوز از ارشاد تشكيل نداده است.
وي افزود: موسيقي من به لحاظ عملي زيرزميني نيست، اما به لحاظ تعداد روزميني شده است، زيرا سي‌دي كارهاي من در همه جا در دسترس است.
وي اظهار داشت: موسيقي زيرزميني مثل، يادداشت شخصي است، كسي نمي‌تواند جلوي آن را بگيرد.
نامجو در پايان افزود: در خارج از كشور بعضي از خواننده‌ها، در تمام طول عمرشان موسيقي‌شان زيرزميني بوده و خودشان به خواست خود مي‌خواستند كه موسيقي‌‌شان زيرزميني باقي بماند، اما در ايران موسيقي زيرزميني به اجبار به وجود آمده است و اگر به خواننده‌هاي زيرزميني مجوز داده شود آن‌ها نمي‌خواهند كه زيرزميني باقي بمانند.
همچنين احمد علي راغب، عضو شوراي نظارت و ارزشيابي موسيقي در صدا و سيما، گفت: اصولا با هر عنواني از موسيقي و با هر حركت مثبت در اين عرصه و در هر جاي اين مملكت موافقم و گمان مي‌كنم هرنوع تلاش در اين زمينه قابل ستايش است به شرط اينكه آن نوع موسيقي با هويت و فرهنگ برخاسته از موسيقي ايران همخواني داشته باشد.
اين آهنگساز در ادامه خاطرنشان كرد : جامعه 70 ميليوني ايران با وجود داشتن انواع و اقسام سليقه و تنوع فرهنگي به هر نوع موسيقي نياز دارد و مي دانم كه مسئولان در وزارت ارشاد از هر نوع موسيقي كه ارزش هنري داشته باشد استقبال مي‌كنند.
در ادامه نشست سرپرست گروه موسيقي راك «آتشباد» گفت: وقتي گروهي براي برگزاري كنسرت از وزارت ارشاد مجوز مي‌گيرد نمي‌توان نام موسيقي زيرزميني را بر آن گذاشت و گمان نمي‌كنم كسي هم مايل باشد عنوان موسيقي زيرزميني را روي خودش بگذارد و به عبارت بهتر ما در ايران گروه موسيقي زيرزميني شناخته شده نداريم.
وي در ادامه خاطر نشان كرد: علي رغم همكاري‌هاي نسبي كه وزارت ارشاد با گروه هاي موسيقي راك در ارائه مجوز براي برگزاري كنسرت دارد، هيچ‌گاه شاهد فراهم‌كردن بستر مناسب براي برگزارشدن كنسرت از سوي اين نهاد نبوده‌ايم و جالب اينكه دليل آن را هم نمي‌دانيم و هيچ جواب مشخصي هم به ما نمي‌دهند.
وي در پايان خاطر نشان كرد: گروه‌هاي موسيقي راك به دليل برگزار نشدن كنسرت هيچ‌گونه در آمدزايي ندارند و متاسفانه تحت پوشش هيچ سازمان و نهادي هم نيستند پس به ناچار براي باقي ماندن در عرصه مجبوريم كارها را به صورت زيرزميني دراختيار مخاطب قرار دهيم و اين به معني قرار گرفتن در دسته گروه‌هاي موسيقي زيرزميني نيست و ما از مسئولان مي‌خواهيم كه از ما حمايت‌هاي لازم را به جا آورند، چرا كه ما نمي‌خواهيم زيرزميني باشيم.هران -