Current Date : 1/15/2025 صفحه اصلي |  مديريت محتوايي  |  تماس با ما |  ارتباط با مديريت 
 English  |  Persian كنسرواتوار موسيقى تهران   
Quick Link
در آينه مطبوعات  «
بخش بين الملل  «
تقدير نامه ها  «     
بازديد ها  «     
قراردادهاي فرهنگي  «     
ثبت نام براي تحصيل  «     
شرايط تحصيل در  «     
كنسرواتوارهاي خارجي     
ساير سايتها  «
سازشناسي  «
مهندسي صدا  «
موسيقي الكترونيك  «     
الكتروآكوستيك  «     
استوديوها  «     
سازشناسي الكترونيكي  «     
نرم افزارها  «     
آكوستيك  «     
عضويت در خبرنامه  □
نام
ايميل

آرشيو اخبار

۸۸۸۲۴۰۵۰ - ـ۸۸۹۱۳۰۱۰ ـ ۸۸۳۱۶۱۹۲

تاريخ خبر : 30/01/1386

ابوای ارکستری، ریشه در سورنای محلی 

  تاریخچه سازهای هم خانواده سورنا با رجوع به فرهنگ باستانی خاورمیانه و اروپا قابل تعمق است. این سازها معمولا به صورت دوتایی نواخته می شدند، هم اکنون سورنای محلی از چوب یا فلز ساخته میشود. سورنا هم همانند ابوا متشکل از یک زبانه دوبل است که از نی (بوریای خشک)ساخته شده است. سورناها دارای صوتی تیز و وزگونه بوده واکثرا در جشنها نواخته می شوند.(سور به معنای جشن +نای=سورنای).


  در اروپا سورنا مهمترین ساز قدیمی با زبانه دوبل محسوب میشود.

این ساز که از قرن 16 نواخته می شد، به دلیل داشتن صدای بلند در فرمهای مختلف ساخته شده و به خصوص در جشنها مورد استفاده قرار می گرفت.

در قرن 16 انواع فوق العاده جالبی از سازهای با زبانه های مضاعف و کشیده به وجود آمد که بیشتر از سایر سازها در محیط های بسته قابلیت نواختن داشتند.

یکی از وسایل اختصاصی بعضی از این نوع سازها کلاهک نئین بود که به منظور حفاظت از زبانه بر روی ساز نصب می شد و همزمان نقش محفظ هوا را هم ایفا میکرد.

این وسیله دامنه نواهای این سازها را گسترش داد و آنها را به صورت ساز مورد علاقه ارکسترهای موسیقی در آورد.
ابوای ارکستر
در قرن هفدهم از سورنای سوپرانو (ملودی نواز) و سازهای مشابه آن که برای نواختن در فضای بسته به کار می رفتند ساز تکامل یافته ابوا به وجود آمد. احتمالا اولین ابواها توسط خانواده هوتتره ساخته و توسط موزیسینهای دربار لودویگ چهاردهم نواخته شد.

کیفیت ناقص صوتی و وسعت محدود تنها سبب گشت که به مرور زمان سازهای باروک هم نوع جایگزین این سازها شوند.

در قرن هفدهم از سورنای سوپرانو (ملودی نواز) و سازهای مشابه آن که برای نواختن در فضای بسته به کار می رفتند ساز تکامل یافته ابوا به وجود آمد. احتمالا اولین ابواها توسط خانواده هوتتره ساخته و توسط موزیسینهای دربار لودویگ چهاردهم نواخته شد.

این ابوا متشکل از سه قسمت با اندازه های محاسبه شده دقیق و همچنین سوراخهای انگشت گذاری بود. درطول قرن18 سازهای ابوا در اندازه های مختلف به ارکستر راه یافت که در بین آنها ساز آلتو و هورن انگلیسی (کورانگله) هنوز هم به طور مرتب در ارکستر مورد استفاده قرار میگیرند.

در قرن19 مهمترین تکامل در ساختن ابوا نصب سیستمهای مختلف کلیدها بر این ساز بود. سازندگان آلمانی تا حدودی از یک مکانیزم ساده استفاده کردند در صورتی که در فرانسه این ساز با مکانیزم کاملا پیچیده ساخته شد.

هنگامی که تمام شش سوراخ انگشتی بسته باشد نت ر در کلید سل چسبیده به خط اول به صدا در می آید. ابواهای امروزی دارای وسعت کروماتیک میباشند.

نوع چوب سیاه افریقایی یا کائوچویی آن از سه بند ساخته شده است: بند بالایی که رزه حامل زبانه به آن وصل است بند میانی و بند زنگوله ای. ابوا نیز مانند فلوت فرایندها و تغییر و تبدیلهای زیادی را از سر گذرانده است.


تهيه و ارسال خبر    :   حسین رستمی

ثبت نام آغاز شد

  پرينت صفحه جاري   پست الكترونيك   ذخيره آدرس سايت
 

88913010  (021)98+ خيابان كريمخان زند ، ابتداي خيابان استاد نجات اللهي ، پايين تر از كليسا ، ساختمان 299
info@TehranConservatory.ir CopyRight © 2007 All Right Reserved Tehran Conservatory of Music  
Web Design : Ati Net Co .   Programmer : Hassan Rashidi