آرشيو اخبار

  خبرگزاري فارس: مراسم چهلم بابك بيات، آهنگساز، عصر امروز در تالار انديشه حوزه هنري تهران با حضور خانواده بيات و جمعي از موسيقي‌دانان و علاقه‌مندان به اين هنرمند برگزار شد.

  به گزارش خبرگزاري فارس، در ابتداي اين مراسم كه به همت سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران، مؤسسه شهر نغمه و حوزه هنري برپا شده بود و اجراي آن را بهروز رضوي بر عهده داشت، كليپي با نام «سوگنامه» پخش شد كه به بيان زندگي بابك بيات مي‌پرداخت.
سپس عباس سجادي، مدير امور موسيقي سازمان فرهنگي هنري شهرداري تهران با بيان عرض تسليت به حضارخيرمقدم گفت. در ادامه «بامداد بيات» فرزند مرحوم بيات به اجراي قسمت‌هايي از آهنگ «سكوت سرشار از ناگفته‌هاست» ساخته بابك بيات پرداخت كه با تشويق حاضران روبرو شد.
در ادامه محمد سرير، موسيقي‌دان و دوست بابك بيات پشت تريبوت قرار گرفت و اظهار داشت: نبايد ديگر از امروز به مرگ فكر كنيم. پيام هنرمنداني مثل بابك فكر كردن به زندگي است.
اين عضو هيأت مديره خانه موسيقي ايران افزود: بايد از آثار بيات ياد كنيم و سخت‌كوشي‌هاي وي براي ماندگاري اين آثار. از او آثار بسياري به جاي مانده است كه مهم‌ترينشان خصوصيات اخلاقي وي است. اين خصوصيات انساني بود كه منشأ آثار هنري وي بود.
سپس بامداد بيات و نيما مسيحا به اجراي قطعه‌اي ساخته بابك بيات پرداختند. در ادامه اكبرزنجانپور، بازيگر و كارگردان تئاتر به بيان خاطرات خود با بابك بيات پرداخت و گفت: من بابك را از سال 1342 مي‌شناختم. اواخر سال 1374 بود كه داشتم نمايش «مرغ دريايي» نوشته چخوف را براي اجرا آماده مي‌كردم كه بابك زنگ زد و گفت كه مي‌خواهد براي اين نمايش موسيقي بسازد. شور و شوقي كه از خود نشان مي‌داد بي‌نظير بود. او در زمان خلق اثر غيرقابل توصيف بود. شايد بتوان اين لحظات او را با لحظات سرايش مولانا قياس كرد. شور و شعف باباك بيات بود كه او را ماندگار كرده است.
ستار اوركي، وكيل بابك بيات، ديگر سخنران اين مراسم بود. وي اظهار داشت: صحبت كردن درباره بابك بيات دشوار است. او انسان متواضع و نمك‌شناسي بود كه هميشه از استادان و دوستانش به ويژه ايرج جنتي عطايي به خوبي ياد مي‌كرد. فقر در جواني دامن‌گير او بود اما هميشه روي پاي خود ايستاد و شرافت‌مندانه زندگي كرد. بيات هميشه آن چيزي را كه به او الهام مي‌شد مي‌ساخت و هيچ گاه تحت تأثير ديگران نبود. او كاري نكرد تا باعث شرمساري خودش شود.
در ادامه مراسم چهلم بابك بيات قسمت‌هايي از فيلم مستندي درباره زندگي بابك بيات پخش شد. پس از پايان اين بخش مصطفي شيري كارگردان اين فيلم توضيحاتي را بيان كرد. وي گفت: ساخت اين فيلم از حدود 18 ماه پيش آغاز شد كه در ابتدا با مخالفت خود بيات مواجه شد زيرا تواضع او اجازه نمي‌داد كه فيلمي درباره‌اش ساخته شود. اما كاش خود مرحوم بيات اكنون حضور داشت و حاصل كار را مي‌ديد. از آن‌جا كه هيچ‌گاه خود بابك بيات نتوانست اين فيلم را ببيند، خستگي ساخت اين فيلم تا هميشه در من باقي خواهد ماند.
سپس بامداد بيات و اكبر آزاد به اجراي قطعه «آسيمه‌سر» ساخته بابك بيات پرداختند. در ادامه فرهنگ جولايي، تهيه‌كننده راديو و تلويزيون به بيان جملاتي درباره مرحوم بيات پرداخت. وي گفت: بابك بيات در اثر بي‌توجهي جان باخت، كاش به هنرمندان ايران كه تعدادشان كم هم نيست در زمان حياتشان توجه شود.
محمدعلي بهمني، شاعر جنوبي، ديگر سخنران اين مراسم بود كه با اشاره به خاطراتي از مرحوم بيات اظهار داشت: من تجربه زيستن با بابك بيات را كم داشتم اما تجربه‌هاي زيستن با ترانه‌هاي بابك بيات بسيار است. بابك سال‌هايي را در بندر عباس بود و من در آن سال‌ها همراه او بودم. ياد آن دوران براي هميشه همراه من است.
وي افزود:‌ به ياد مي‌آورم روزي را كه به همراه بابك بيات روي صخره‌اي كنار درياي جنوب نشسته بوديم. دل بابك گرفته بود و از رفتن و تمام شدن صحبت مي‌كرد. روبروي ما مرغان دريايي درحال رقصيدن بودند. در آن لحظه در من شعري جوانه زد كه در اين سال‌هاي هيچ‌گاه نشد كه به بيات بدهم تا ملودي ماندگاري روي آن خلق كند. اما امروز اين شعر را به آقاي سرير مي‌دهم تا به ياد بابك بيات موسيقي‌اش را بسازد.
بهمني سپس آن شعر و همچنين شعر «دريا» را خواند. در ادامه مراسم، بامداد بيات و شهسوارزاده به اجراي ملودي «سفر نكن» ساخته بابك بيات پرداختند.
ميلاد كياني، موسيقي‌دان و دوست نزديك بابك بيات ديگر سخنران اين مراسم بود. وي گفت: بيات يكي از تأثيرگذارترين آهنگسازان بود.
همچنين آرش سزاوار در اين مراسم به قرائت متني خيالي پرداخت كه از سوي بيات به مناسبت چهلمين روز درگذشتش نوشته شده بود.
پخش كليپي با نام «اي بزرگ موندني، خدانگهدار...» و اجراي قطعه «دلم گرفت» ساخته «بابك بيات» توسط بامداد بيات و «حامي»، پايان‌بخش اين مراسم بود.