آرشيو اخبار

 
به همت انستیتو فرانسه در لندن، هشتمین دوره جشنواره فرهنگ های جهانی با عنوان موزائیک از هشتم تا چهارهم می در چند سالن و سينمای لندن برگزار شد.
تم ویژه جشنواره امسال، "فرانکوفونی" بود؛ فضایی که فرهنگ های گوناگون در آن گرد آمده اند و زبان واحد فرانسه میان آنها مشترک است. تشخیص هویت جمعی و شناسایی ویژگی های فرهنگی، هدف این جشنواره عنوان شده است.

جشنواره مجموعه ای بود ازفیلم های برگزیده از کشورهای مختلف جهان، به همراه کنسرت موسیقی و سخنرانی نویسندگان، که بازتاب فرهنگ های گوناگون دنیا در آن مشاهده می شد.

کشورهای مختلفی از آفریقا، آمریکای جنوبی و آسیا در این جشنواره حضور داشتنند و بخش هایی از خصوصیات فرهنگی شان را به نمایش گذاردند.

الجزایر، مراکش، تونس، گینه، کامرون، هائیتی از بخش های اصلی هنر و ادب جشنواره بودند.

  ايران، لبنان، قرقیزستان، مغولستان، سریلانکا، تایوان، سنگاپور و ونزوئلا نيز از ديگر کشورهای شرکت کننده در این جشنواره فرهنگی بودند. فيلمهای شرکت کننده از اين کشورها عمدتا برای اولين بار در بريتانيا به نمايش در می آمد.

بزرگان ادبیات "فرانکوفونی"، طاهر بن جلون از مراکش و رافائل کونفیان R Confiant از مارتینیک (جزیره ای در دریای کارائیب) از میهمانان جشنواره بودند.

همچنین در برنامه ای ويژه به پاس بزرگداشت پدر فرانکوفونی، لئوپولد سدار سنگور (درگذشته 2001)، اشعار اين شاعر مشهور سنگالی، و اولين رئيس جمهور اين کشور بعد از استقلال از فرانسه، به ترانه خوانده شد.

افتتاحيه جشنواره با نمايش فيلم به سوی جنوب ساخته "لورن کانته" از فرانسه بود که پیشتر در جشنواره ونیز به نمایش در آمده است. فیلمی که از ترکیب فرهنگ ها سخن می گوید: دو زن میانسال خارجی که برای تفریح تابستانی به هائیتی آمده اند، هر دو عاشق یک جوان سیاهپوست شده اند، جوانی که سرانجام در سرزمینی دیکتاتوری، جانش را از دست می دهد.

از ایران فیلمی با عنوان آوازشبانه مسافران ساخته شاپور حقیقت به نمایش در آمد.

آواز شبانه حکایت خیاطی به نام یولان است که پس از فرار از ایران، در کوه های آناتولی ترکیه، به همراه پسر 12 ساله ای به نام اوزال، در جست و جوی روستای پدری اش است. در این راه در روستاهای مختلف با افراد گوناگون برخورد می کند.

فیلمساز بیش ازایران به فرهنگ کشور همسایه، ترکیه، می پردازد و فیلم نيز به زبان ترکی است. فضای فیلم، فضای تکراری ای است که فیلم سعی دارد از طریق آن به ثبت توریستی احوال مردمی جدای از فرهنگ غرب بپردازد.

یکی از نقاط عطف جشنواره، فیلمی بود با عنوان با من باش ساخته اریک کو از سنگاپور که به زبان تصویر و با کمترین دیالوگ- کمتر از پنج دقیقه در طول فیلم- قصه های غریبی از امید و سرنوشت را رو در روی تماشاگرش قرار می داد.

فیلم برگ هایی است از زندگی آدم های مختلف که درگیر عشق، نومیدی و رنج های بشری هستند. تمرکز فیلم بر شخصیت واقعی پیرزنی نابینا و ناشنواست که در حال نگارش داستان زندگی اش است؛ زنی که در ده سالگی بینایی و در چهارده سالگی شنوایی اش را از دست داده، اما کماکان با همه رنج ها و تنهایی ها به زندگی اش ادامه داده تا این که سرانجام اتفاق تازه ای در زندگی اش می افتد.

با من باش فیلم با حضور تهیه کننده فیلم به نمایش در آمد و در جلسه پرسش و پاسخ، او از چگونگی شکل گیری فیلم و این که پیرزن نابینا خود پیشنهاد دهنده ساخت فیلمی درباره امید به کارگردان فیلم بوده، برای حضار سخن گفت.

غار سگ زرد ساخته بیامبا سورن داوا از مغولستان، روایتی جذاب و واقعی بود از زندگی یک خانواده مغول که سادگی و صمیمیت زندگی آنها با زیبایی تصاویر فیلم می آمیزد و فیلم را به یکی از فیلم های برجسته جشنواره تبدیل می کند.

از ميان فيلم های ديگر جشنواره موزائيک فیلم برنده جایزه خرس نقره ای جشنواره برلین امسال بود يعنی ابر بی ثبات ساخته تسای مینگ لیانگ از تایوان، فیلم اروتیکی درباره تنهایی و روابط جنسی که به سبک هشت زن فرانسوا اوزون، با سکانس های موزیکال آمیخته شده است.

سخنرانی نویسنده برجسته مراکشی/ فرانسوی، طاهربن جلون، از برنامه هایی بود که بسیار مورد استقبال قرار گرفت. جلسه به بحث درباره آخرین رمان این نویسنده اختصاص داشت؛ رمانی با نام "رهسپار"که به ارتباط فرهنگی فرانسه و شمال آفریقا می پردازد،اما بحث دامنه گسترده تری یافت و به مسائلی همچون ارتباط فرهنگ ها ختم شد.

بحث درباره مهاجرت و اختلاف های فرهنگی، پس ازنمایش فیلم بچه خواب با کارگردان جوان این فیلم، یاسمین کساری، به اوج رسید و کارگردان فرانسوی شب سیاه از واقعه هولناک 17 اکتبر 1961 و کشتار مسلمانان الجزایری درفرانسه گفت.

اختلاف های فرهنگی محور بحث حضار با دیگر نویسنده مهمان جشنواره، فائزه گوئنه، بود؛ نویسنده جوانی از پدری الجزایری که در فرانسه به دنیا آمده و به تازگی اولین رمانش را درباره یک دختر 15 ساله مراکشی در پاریس به چاپ رسانده است.

کنسرت گروه فرانسوی "لاتراسیون"،در شب اختتامیه، نمونه ای بود از ترکیب فرهنگی ای که جشنواره درپی برجسته کردن آن بود؛ ترکیب موسیقی غربی و شرقی و آوازهایی به عربی، فرانسوی و انگلیسی با یک مضمون مشترک: عشق.