مقالات و تحقيقات

  بررسي ها نشان داده است نوازنده درامز يک گروه راک بايد آمادگي جسماني به اندازه يک فوتباليست حرفه يي داشته باشد. در اين بررسي ها که شرايط جسماني چندين نوازنده در آنها بررسي شده مشخص شد که 90 دقيقه نواختن درامز مي تواند ميزان تپش قلب را تا 190 ضربه در دقيقه بالا ببرد. دکتر مارکوس اسميت از دانشگاه راچستر انگلستان مي گويد؛ «به رغم شهرت موزيسين هاي سبک راک به زندگي که چندان مطابق اصول سلامت نيست، آنها براي آنکه بتوانند از پس شغل خود بربيايند نياز به آمادگي بدني فوق العاده يي دارند.» يک کنسرت يک ساعته مي تواند بين 400 تا 600 کالري انرژي بسوزاند. در اين بررسي هاي 8 ساله که چندين درامر از گروه هاي مختلف موسيقي نيز در آن مشارکت دارند؛ هدف اصلي دست يافتن به راهي براي کمک کردن به کودکاني است که از اضافه وزن رنج مي برند و علاقه يي نيز به ورزش ندارند. کالم بورک از نوازندگان سابق گروه بلوندي جزء موزيسين هايي است که در اين پروژه مشارکت کرد. نحوه کار پژوهشگران به اين صورت است که هنگام نواختن درامز دستگاه هايي را به بدن نوازنده متصل کرده و ميزان ضربان قلب، تنفس و اسيد لاکتيک خون آنها را اندازه مي گيرند. دکتر اسميت دريافت حين نواختن ميانگين تپش قلب بورک بين 140 تا 150 ضربه در دقيقه است و در حالت ماکزيمم به 190 ضربه مي رسد. اين ميزان معادل تپش قلب ورزشکاران حرفه يي است. دکتر اسميت مي افزايد؛ «فوتباليست هاي ليگ برتر در نهايت هفته يي يک يا دو بازي خواهند داشت که ميزان تپش قلب و فعاليت شان را تا اين حد برساند اما درامرها به عنوان مثال در تورهاي موسيقي هر شب بايد در يک نقطه درامز بنوازند. فوتباليست ها به طور متوسط 40 يا 50 بازي در هر سال خواهند داشت اما به عنوان مثال بورک در اين مدت در 100 کنسرت 90 دقيقه يي مي نوازد. در نتيجه واضح است که ميزان آمادگي جسمي نوازندگان درامز بايد بسيار بالا باشد.» اين بررسي ها با همکاري دانشگاه گلوکستر و چيچستر انجام مي شود و هم اکنون در دانشگاه گلوکستر يک «لابراتوار درامز» تاسيس شده با اين اميد که درامرهاي ديگري نيز براي ادامه بررسي ها به آن مراجعه کنند تا بتوان از نتايج اين تحقيقات استفاده بيشتر و بهتري برد.